Μια φορά κι έναν καιρό

Όνειρα ανεκπλήρωτα
και χειλάδες παραμυθία
απ το στόμα σου ποτέ
δεν είχα ακούσει αλήθεια

πέρασα αρκετός καιρός
μέχρι να σε καταλάβω
τώρα τρέχω σαν τρελή
για να σώσω ότι προλάβω

μια φορά κι έναν καιρό
μούχες πει πως μ’ αγαπούσες
τότε που να φανταστό
ότι δεν το εννοούσες
μια φορά κι έναν καιρό
μούπες δεν θα με ξεχνούσες
μα ξεχνάς πια είμαι εγώ
είμαι η Καίτη που αγαπούσες

που σ’ αγάπησα πόλη
με κάνες να μετανιώσω
και ονειρεύτηκα συχνά
πως θα στο ανταποδώσω

τώρα πια κατάλαβα
κι είμαι απογοητευμένη
που ήσουνα ο ψεύτικος
κει εγώ ήμουν η ριγμένη

μια φορά κι έναν καιρό
μούχες πει πως μ’ αγαπούσες
τότε που να φανταστό
ότι δεν το εννοούσες
μια φορά κι έναν καιρό
μούπες δεν θα με ξεχνούσες
μα ξεχνάς πια είμαι εγώ
είμαι η Καίτη που αγαπούσες

μια φορά κι έναν καιρό
μούχες πει πως μ’ αγαπούσες
τότε που να φανταστό
ότι δεν το εννοούσες
μια φορά κι έναν καιρό
μούπες δεν θα με ξεχνούσες
μα ξεχνάς πια είμαι εγώ
είμαι η Καίτη που αγαπούσες