Της μοναξιάς τα τρένα

Στίχοι: Γιάννης Καλπούζος
Μουσική: Γιάννης Σαββιδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Σαββιδάκης

Όλοι για σένα λένε μα εγώ σωπαίνω
στέκει φρουρός ο πόνος
και δε μιλώ και ψάχνω μες στη νύχτα
για το χαμένο της αγκαλιάς σου θησαυρό
Τώρα ποτέ τα βράδια το φως δεν κλείνω
έτσι μπορώ κι αντέχω την ερημιά
και ό,τι πάω ν' αρχίσω μισό τ' αφήνω
σαν την μισή μου την καρδιά

Με πήρανε της μοναξιάς τα τρένα
και να γυρίσω δεν μπορώ
γιατί 'ναι η αγάπη σου για μένα
το πιο γλυκό μου όνειρο

Όλοι μου λεν να φύγω ν' αλλάξω σπίτι
κι έτσι θα ξεχάσω κάποια στιγμή
μα εγώ κρατάω κλεισμένο και το φεγγίτη
το άρωμά σου μη χαθεί

Δέκα Μάγισσες

Στης καρδιάς στους διαδρόμους
στης ανατολής τους δρόμους
μ' έμαθες να περπατώ

Και ζωγράφισα τη νύχτα
στο κορμί σου και την ήπια
πιο πολύ να ζαλιστώ

Δέκα μάγισσες τα δάχτυλά σου
δυο φωτιές τα χείλη τα γλυκά σου
ακροβάτες του ονείρου
ποταμόπλοια του Νείλου

Του κορμιού σου την πιρόγα
μες στου έρωτα τη φλόγα
μ' έμαθες να οδηγώ

Το φιλί να μη σωπαίνει
κόμπους στο καημό να δένει
όνειρα να κυνηγώ


Ten witches

In the corridors of the heart
in the roads of the East
you taught me to walk

And painted the night
on your body and I drank it
to become more dizzy

Ten witches are your fingers
two fires are your sweet lips
acrobats of the dream
riverboats of the Nile

Your body’s pirogue (small wooden boat)
amid the flame of love
you taught me to drive

The kiss not silencing
knots it ties at sorrow
to chase dreams